Bazılarımız şiirlere, şarkılara, filmlere, kitaplara tutunuyor. Sanırım artık insan, tutunamıyor insana… - Oğuz Atay

Yalnız Değiliz

Biz insanlar sürekli rahat bırakılmayı isteyip dururuz. Her ne kadar bazen kafamızı dinleyip yalnız kalmak istesek de çoğu zaman da yalnızlıktan şikayet ederiz. En azından benim için durum böyledir.Çünkü asıl istenen bir ömür boyu yalnızlık değildir. Asıl istenen bir gün yardıma ihtiyacımız olduğunda bize destek olacak dostlarımızın varlığını bilerek yalnız kalmaktır. Bazen yorulduğumuzu, dolduğumuzu hissederiz. Böyle zamanlarda birisiyle konuşursak onu kırmaktan korkarız. Her şeyi anlatmak isteriz susmayı istediğimiz kadar çok. İşte o zamanlar en çok ihtiyacımız olan kişiler dostlarımızdır.Bizi hiçbir zaman yalnız hissettirmeyen ve yalnızlığımıza saygı duyan dosttlarımız...


Bir dosta sahip olmak en büyük zenginliktir bana göre. Dertlerimizi paylaştığımız , birbirimizin başarılarıyla mutlu olduğumuz bir dostluk. Birimiz gülerken, virüs gibi yayılıp gülüşümüzün,beraber delicesine kahkaha attığımız bir dostluktur bize lazım olan. En zor anlarımızda destek olup, yalnız bırakmayı bile en yakın haldeyken yapan bir dosta ihtiyacımız vardır sadece. İşte o zaman, tekiz sandığımızda, dostumuzla olduğumuzda,yalnızlığın bir önemi kalmaz.


En Güzel Özgürlük

Bir kuş gib uçmaktır özgürlük, uçsuz bucaksız gökyüzünde. Çılgınlar gibi yüzmektir sınrıları tanımadan balıklar gibi. Koşmaktır belki de sonunu bilmediğimiz bir yolda. Ben bir kuşum, uçuyorum engel tanımayan kanatlarımla. İnsanlara uçmayı öğretiyorum. En dipteyken bile her zaman gökyüzüne bakabileceğimizi gösteriyorum. Uçmak için hazır olan kanatları açıyorum.Bir zamanlar benimkileri de açan o kişi gibi. Onunla tanışmam bile belki de hayatımda yaptığım en güzel hataydı.


Birisine çarptım köşeden dönüp koşarken. Yere düştü, kalkmasına yardım ettim. Dalga geçti birkaç insan öyle düşmesine. O vasıtayla tanışmış olduk. Birkaç yerde karşılaştık. Sanki bir şey çok dikkatimi çekmişti onda. O zamanlar fark etmemiştim ama çok sonradan anladım.Hayat enerjisi, umutlu bakışları, hatta tamamen bakış açısıydı belki de beni ona çeken. Birkaç defa buluştuk. Sonra bisiklete bindik o yanımda otururken. Beraber boş sokaklarda çılgınlar gibi koştuk ben onun arkasından iterken. Güneşin doğuşunu izledik zirvedeki kuşlarcasına, uçsuz bucaksız karanlık gecelerin sonlarında. En çok da yardım ettik çevremizdekilere. Umutlatları olduk. Onlara umut bulduk. O hep bir numarayken bu işlerde, ben arkasındaydım yaptığı her işle olduğu gibi. İnsanlara yol gösterirdi.Ne yapmaları gerektiğini, kendilerinin özgürce davranlamarı gerektiğini söylerdi. Sonra benden ond yardım etmemi istedi. Yüzmek istediğini, daha önce hiç o duyguyu tatmadığını söyledi. Hiç o kadar özgür olmadığını... Her şeyi ayarladım akla gelip gelmeyecek. O gün yüzdü ilk defa. Onun ilk kez denediği şeyi beraber yapmıştık. Çok eğlendi çocuklar gibi. Asla unutmayacağım demişti. Ben de hiçbir zaman unutmadım. Birçok şeye imza attık yine beraber. Eğlendik belki de çılgınlar gibi. Hayatımızı yaşadık özgürce. Sonra bir gün yoldan geçerken karşıya, kaçamadı arabanın hızından. Demiştim ya hani hayatımda yaptığım en güzel hataydı diye.O gün koşmam, ona çarpmam, hiç kalkmadığı sandaşyesinden düşürmem, en güzel hatamdı. Birkaç defa nasıl böyle birinsan olduğunu sormuştum ona hayran hayran bakarken. Hep bacaklarını gösterir, asıl özgürlük burda bitmez derdi. Kafasını gösterip, asıl özgürlük burası işte, sen ne kadar hissedersen yaşadığını, ne kadar düşünürsen o kadar özgürsün derdi. Her şey benim kafamda biterken neden iki kemik parçasının çalışmamasıyla özgürlüğüm elimden alınmış olsun ki derdi.Ondan sonra toparlayamadım kendimi belki uzun bir ara, ama sonra bıraktığı yerden umut oldum ben de onun bir zamanlar olduğu gibi umutsuzlara. Çünkü kafamızda bitiririz her şeyi.


Biz kuşun iki kanadı olup aynı hayallere uçtuk beraber. Balık olduk yüzdük mesafe tanımadan Biz koştuk çılgınlar gibi engelleri tanımayarak. Biz en başında,özgür biz olduk. Sadece inanırken kendi hayallerimize,kafamızda tammalarken her şeyi, özgürlüğümüzle biz olduk.


Eslemnur ARSLAN